KWR – Water Recycle Institute
Nominatie Dutch Daylight Award 2016
Projecten groter of gelijk aan 1000 m²
Projectomschrijving
KWR Watercycle Research Institute is een gerenommeerd onderzoeksinstituut dat kennis ontwikkelt op het gebied van water en watercycli. De nieuwbouw is gerealiseerd op de groene vestigingslocatie direct achter de inmiddels gesloopte voormalige huisvesting. Het paviljoen zelf is grotendeels van glas, wat maakt dat voor de gebruikers een optimale verbinding met het groen van de omgeving bestaat.
De gebouwstructuur bestaat voor een belangrijk deel uit twee generieke beuken met een diepte van twaalf meter. Deze kennen geen dragende wanden en hebben een bruto verdiepingshoogte van vier meter. Tussen de beuken vormt een getrapt atrium het kloppend hart van het gebouw. Het heeft een sheddak van glas en staal dat is bedekt met zonnepanelen. Het atrium eindigt in een getrapt buitenterras.
De kantoren en laboratoria hebben gebalanceerde daglichttoetreding: ze krijgen licht vanuit de gevel (met beglazing van vloer tot plafond) en vanuit het atrium. Als dakrand is een gekleurd glazen luifel toegepast die het directe zonlicht in de laboratoria weert en die per oriëntatie qua maat varieert. De semistructurele gevel is opgebouwd uit elementen met glas in aluminium stijlen en regels. Tevens is daarin de lichtwering opgenomen. Zo ontstaat een afgesloten spouw waarin bovenin lucht wordt afgezogen die via de kanaalplaat weer wordt doorgevoerd naar het verlaagde plafond.
Juryrapport, voor nominatie
De jury is bij haar bezoek verrast door het heldere zwartstalen gebouw met zijn stralend witte interieur. In de kantoren en laboratoria is voor wat betreft het daglicht en het uitzicht op de groene omgeving aan alles gedacht. Met glas van vloer tot plafond, een uitgekiende binnenzonwering, met de zonwerende glazen dakranden telkens gekoppeld aan de specifieke oriëntatie, en de opgetilde begane grond met het naar binnen reflecterende licht via de witbetonnen veranda. Ook de vol-glazen binnenwanden tussen de werkruimten en aan de gangzijden maken indruk, mede door hun onderlinge ‘open’ aansluitingen die samen met de leverancier door de architect zijn doorontwikkeld. In die scheidingswanden is tevens de gangverlichting opgenomen.
Het daglichtrijke atrium tenslotte werkt prima als de centrale ontvangst- en ontmoetingsruimte en in de ruimte onder de getrapt oplopende vloer zijn op slimme wijze alle functies opgenomen die geen daglicht nodig hebben. Rest de vraag of een dakterras wel nut heeft als je geheel omgeven bent door groen? Tot besluit noemen we nog de uitgekiende regelstrategie tussen daglicht en kunstlicht, kortom, het moet een feest zijn om in dit gebouw te werken.
